ساخت غشا نانوفیلتراسیون کامپوزیتی لایه نازک بر پایه پلی اکریلونیتریل به روش پلیمریزاسیون بین سطحی: بررسی اثر اسیدهای آلی در اصلاح غشا

غشای نانوفیلتراسیون کامپوزیتی لایه نازک بوسیله پلیمریزاسیون بین سطحی با استفاده از محلول آلی تری مزوئیل کلراید (tmc) در n-هگزان و محلول آبی پیپرازین (pip) بر روی زیرلایه اولترافیلتراسیون تهیه شد. زیرلایه اولترافیلتراسیون مورد نظر بر پایه پلی اکریلونیتریل بوده که به صورت الیاف ضایعات نساجی استفاده شد. مطالعه حاضر به بررسی اثر سه اسید آلی به عنوان افزودنی در فاز آبی بر عملکرد غشاهای تهیه شده می پردازد. غشاهای اولترافیلتراسیون اولیه توسط فرآیند وارونگی فاز تهیه شد. محلول ریختهگری پلیمر بوسیله حل کردن الیاف پلی اکریلونیتریل در دی متیل فرمامید (dmf) آماده شد. پس از تهیه غشای اولترافیلتراسیون، زیرلایه در محلول آبی حاوی پیپرازین و سود سوزآور به عنوان پذیرنده هیدروژن غوطه ور شد. سپس به دنبال زهکشی مقدار اضافی محلول آبی و قرار دادن غشا به داخل قاب، محلول آلی حاوی tmc به درون قاب ریخته شد و پلیمریزاسیون بین سطحی بین دو مونومر موجود در فاز آبی و آلی انجام گرفت. اثر غلظت tmc در فاز آلی بر روی عملکرد غشای کامپوزیتی به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. سرانجام، افزودنی های مورد نظر شامل سیتریک اسید، مالئیک اسید و لاکتیک اسید در غلظت های مختلف به محلول آبی اضافه شدند. طیف سنجی ft-ir حضور لایه پلی آمیدی را بر روی سطح غشا تصدیق میکند. عکس های sem نشان دهنده ایجاد تغییرات در ساختار سطح و مقطع عرضی غشا در حضور مقادیر مختلف از سه افزودنی هستند. ارزیابی عملکرد غشاهای تهیه شده بیان گر شار بالای آب خالص و احتباس قابل قبول برای محلول های نمکی را نشان می دهد.